sustainability podcast

Miasta 15-minutowe. Przykłady na świecie

Masz dość długich dojazdów do pracy, korków i niekontrolowanego rozwoju miast? Wyobraź sobie miasto, w którym wszystko, czego potrzebujesz, znajduje się w odległości krótkiego spaceru lub przejażdżki rowerem. Dołącz do nas w globalnej podróży, podczas której odkryjemy, jak miasta takie jak Paryż, Barcelona i inne wdrażają rewolucyjną koncepcję projektowania miast, która stawia na pierwszym miejscu wygodę, zrównoważony rozwój i jakość życia. Przeczytaj artykuł na temat 15-minutowego miasta i dowiedz się, jak zmienia ono miejski styl życia!

Miasto 15-minutowe to koncepcja oznaczająca decentralizację życia i usług oraz tworzenie infrastruktury miejskiej przystosowanej do potrzeb każdego człowieka. Jej główne założenie stanowi zagospodarowanie miast tak, aby mieszkańcy mieli dostęp do wszystkich podstawowych udogodnień i mogli dotrzeć do wszelkich instytucji w ciągu kwadransa od wyjścia z domu. Jak wdrożyć takie rozwiązanie? Jakie są zalety miasta 15-minutowego? Przekonajmy się, co w praktyce oznacza ten model planowania przestrzennego.

Geneza 15-minutowych miast. Założenia koncepcji

Koncepcja 15-minutowego miasta ma swoje początki w 2016 roku, kiedy to profesor Carlos Moreno zaproponował wizję planowania urbanistycznego, której priorytet stanowi bliskość i dostępność podstawowych usług¹. Podejście to ma jasny cel: zmniejszyć uzależnienie od samochodów poprzez zachęcanie do współdzielonych środków transportu oraz aktywności fizycznej w celu poprawy jakości życia mieszkańców i promowania zrównoważonego rozwoju środowiska.

Model zakłada zaspokojenie podstawowych potrzeb człowieka poprzez zapewnienie miejsca do życia i pracy oraz łatwego dostępu do sklepów, edukacji, opieki zdrowotnej i wypoczynku. Oznacza to, że do miejsc takich jak szpital, szkoła, park czy poczta mieszkańcy mogą dotrzeć w nie więcej niż kwadrans spaceru lub jazdy na rowerze.

15-minutowe miasta charakteryzują się szeregiem elementów mających na celu poprawę jakości życia mieszkańców. Elementy te różnią się w zależności od lokalizacji i sposobów zagospodarowania przestrzennego, ale zasadniczo dotyczą wymienionych poniżej kluczowych aspektów:

➡️ różnorodność względem zabudowy i kultury,
➡️ bliskość czasowa i przestrzenna,
➡️ optymalna gęstość zaludnienia,
➡️ powszechność i dostępność dla każdego,
➡️ cyfryzacja.  
Sposobami na realizację wymienionych celów mogą być działania takie jak:

📋 planowanie zagospodarowania przestrzennego z uwzględnieniem odległości pokonywanej przez pieszego w 15 minut,
📋 tworzenie infrastruktury pieszej i rowerowej,
📋 wydzielanie obszarów współdzielonej mobilności (ang. mobility hubs),
📋 dbanie o wydajność transportu publicznego,
📋 promowanie terenów zielonych,
📋 stawianie na zrównoważony rozwój środowiska, w tym korzystanie ze źródeł odnawialnej energii
📋 dążenie do poprawy życia społecznego,
📋 wspieranie lokalnej przedsiębiorczości.

15-minutowe miasto to korzyści zarówno dla środowiska, jak i dla mieszkańców². Wśród głównych z nich możemy wymienić:

✅ Ograniczenie poruszania się samochodami oznacza ograniczenie emisji spalin, zmniejszenie ilości smogu, zanieczyszczeń powietrza, a także natężenia hałasu.

✅ Optymalne zagęszczenie zabudowy, osiągnięte poprzez zwężanie ulic i realizowanie zlokalizowanych w niewielkiej odległości od siebie inwestycji budowlanych, skutkuje zachowaniem większej ilości terenów niezabudowanych oraz ochroną bioróżnorodności.

✅ Czystsze powietrze, większa liczba terenów zielonych i rekreacyjnych to dodatkowa zachęta dla mieszkańców do spacerów i aktywności fizycznej.

✅ Mikro elektromobilność, czyli hulajnogi, skutery i rowery elektryczne, zwiększają obszar dostępny człowiekowi w 15 minut. Natomiast systemy współdzielone powodują, że użytkownicy nie muszą mieć własnego środka transportu cały czas ze sobą. Przy pomocy aplikacji mogą znaleźć najbliższy pojazd i dotrzeć nim tam, gdzie potrzebują.

✅ Ponadto, zintegrowane osiedla umożliwiają korzystanie z lokalnych usług i sklepów, co wspiera działalność małych przedsiębiorców.

✅ Przyjęcie 15-minutowego modelu miejskiego pomaga w budowaniu wspólnot i zacieśnianiu więzi społecznych na obszarach miast-osiedli.

Aktywny tryb życia oraz możliwości spotkań towarzyskich to jedne z wyznaczników dobrostanu człowieka, który stanowi przecież priorytet omawianej idei. W połączeniu z wygodą i komfortem dzięki udogodnieniom znajdującym się w niewielkiej odległości wszystkie aspekty 15-minutowego miasta gwarantują znaczne obniżenie poziomu stresu i dużą oszczędność czasu.

Przykłady 15-minutowych miast

Paryż

Jedno z pierwszych 15-minutowych miasto na świecie zostało stworzone w Paryżu. Jego pomysłodawczynią była Anne Hidalgo, której kampania wyborcza w 2020 roku³, jak relacjonował The Guardian, odwoływała się do idei „miasta kwadransa”. Rada miasta zobowiązała się do poprawy jakości życia wszystkich mieszkańców. Obszary priorytetowe obejmowały, i wciąż obejmują, łatwy dostęp do miejsc pracy, sklepów, szkół, klinik i wydarzeń kulturalnych.   O Paryżu, wprowadzanych w nim innowacjach i radykalnych zmianach mówi Monika Borycka, gościni podcastu Smart City Navigators:  
– Poszczególne dzielnice od centrum są stopniowo wyłączane z ruchu. Przestrzenie te wykorzystywane są pod niektóre punkty usługowe, pod tereny zielone, a to wszystko także w skali mikro – wyjaśnia badaczka trendów, analityk innowacji i specjalistka ds. badań przeszłości. – To się już w europejskich miastach dzieje – dodaje.

Plan władz miasta zakłada m.in. stworzenie miejsc wielofunkcyjnych, które łączyłyby funkcje biurowe i rekreacyjne. Dotychczas wprowadzone przez mer Paryża rozwiązania pozwoliły zmniejszyć natłok samochodów i doprowadziły do zazielenienia okolicy Sekwany. Zazieleniane są także tereny przyszkolne z myślą, aby po godzinach lekcyjnych były one dostępne dla wszystkich. W roku 2023 w Paryżu funkcjonowało już 50 miast 15-minutowych⁴.

– Ten trend jest w zasadzie nieodwracalny – podsumowuje Monika Borycka.

Mediolan

W Mediolanie intensywnie inwestuje się w infrastrukturę pieszą i rowerową. W ciągu najbliższych lat władze miasta chcą stworzyć największą w Europie sieć tras rowerowych, która ma obejmować łącznie 750 km tras⁵. Już w trakcie pandemii koronawirusa, dzięki zamknięciu niektórych ulic dla ruchu samochodowego, we włoskiej stolicy mody powstało 35 kilometrów dróg rowerowych⁶. Równocześnie prężnie inwestuje się we współdzielone środki transportu. Według danych z sierpnia 2023 roku w Mediolanie można znaleźć 22 000 rowerów do wynajęcia⁷.  W ramach transformacji władze miasta postawiły sobie cztery główne cele: 

- utworzyć miejsca, które będą służyć nawiązywaniu relacji i poczuciu bezpieczeństwa,
- skrócić czas dotarcia do istotnych w codziennym życiu punktów,
- zwiększyć ilość terenów zielonych,
- wykorzystywać łatwe w utrzymaniu materiały wysokiej jakości.

Powyższe aspekty mają stanowić wyznaczniki nowego sposobu myślenia o ulicach, parkingach, chodnikach i drogach rowerowych. W niektórych miejscach zaplanowano zwężanie jezdni i poszerzanie chodników, aby zadbać o bezpieczeństwo oraz komfort mieszkańców.

Melbourne

Plan Melbourne na lata 2017-2050 to długoterminowa strategia, której celem jest sprostanie wyzwaniom związanym ze stale rosnącą populacją i potrzebą zatrudnienia. Wyzwania te obejmują zapewnienie przystępnych cenowo i dostępnych mieszkań, zagwarantowanie odpowiedniej liczby i różnorodności miejsc pracy oraz efektywności transportu, ograniczenie niekontrolowanego rozrostu miast, zmniejszenie emisji gazów cieplarnianych oraz dostosowanie do zmian klimatu⁸. Melbourne wykorzystuje takie ramy planowania miasta, aby zaspokajać potrzeby mieszkańców oraz zabezpieczać usługi i udogodnienia na przyszłość. Wdraża strategie zachęcające do poruszania się pieszo i rowerem, a planowanie urbanistyczne ma na celu promować samowystarczalne dzielnice z szerokim zakresem usług, wspierając lokalną przedsiębiorczość.

Cleveland

Gdy kampania reelekcyjna burmistrzyni Paryża Anne Hidalgo wywołała globalne zainteresowanie koncepcją 15-minutowego miasta, w wydziale planowania w Cleveland przeanalizowano, ilu mieszkańców tego amerykańskiego miasta cieszy się 15-minutową wygodą, czyli łatwym dostępem do sklepów spożywczych, placówek medycznych czy szkół. Zidentyfikowano wiele dzielnic, w których mieszkańcy mogli zaspokoić większość swoich potrzeb w ciągu 15 minut spacerem lub rowerem, ale dostęp ten nie był równomierny w całym mieście. W 2022 roku urząd burmistrza objął Justin Bibb i ogłosił, że Cleveland będzie pierwszą aglomeracją w Ameryce Północnej wdrażającą 15-minutowe zasady planowania miasta, w którym ludzie będą stanowić priorytet. Urbaniści odkryli, że choć wiele dzielnic miało świetny dostęp do udogodnień, to jakość tych udogodnień – lub jakość wędrówki, aby się do nich dostać – znacznie różniła się w zależności od dzielnicy. Według planistów spacer po rozpadającym się chodniku nie może zostać określony „dostępem” na miarę 15-minutowego miasta. W czerwcu 2022 roku Rada Miasta Cleveland przyjęła rozporządzenie w sprawie kompletnych i zielonych ulic, aby upewnić się, że projekty drogowe zwiększają możliwości poruszania się pieszo, rowerem oraz transportem zbiorowym. W marcu 2024 roku komisja ds. planowania zaleciła przyjęcie nowo opracowanego kodeksu w trzech pilotażowych dzielnicach⁹. Kodeks ten – wykorzystujący analizę potrzeb konkretnej dzielnicy i obecnie nadal rozpatrywany przez Radę Miasta Cleveland – umożliwiłby gęstszą zabudowę wielofunkcyjną w pobliżu sklepów i korytarzy tranzytowych.

Szanghaj

Pierwszym chińskim miastem, które zobowiązało się do stosowania podejścia do planowania urbanistycznego zgodnego z ideą 15-minutowych miast, stał się Szanghaj. Władze planują, aby do 2035 roku 99% obiektów usług publicznych było dostępnych w odległości 15 minut spacerem, a 90% terenów zielonych – w ciągu 5 minut¹⁰. Poza Szanghajem 50 innych chińskich miast również planuje przyjąć tę koncepcję, jednak w Chinach samo skrócenie dojazdów do pracy i sklepów nie wystarczy. W ostatnich latach rozwój miast i zwiększona mobilność ludzi spowodowały, że zniknęło poczucie wspólnoty w dzielnicach. Obecnie rewitalizowane są zaułki, budowane ogrody i zwiększana jest dostępność dla niepełnosprawnych mieszkańców – wszystko to, aby ich zachęcić do ponownego uczestnictwa w życiu społeczności.

Sztokholm

Podczas gdy miasta na całym świecie rozważają transformację na podstawie koncepcji planowania takich jak ta 15-minutowa, Szwecja dąży do wprowadzenia na skalę krajową odmiany 1-minutowego miasta-osiedla. Podejście to koncentruje się na wdrażaniu zmian na poziomie pojedynczej ulicy. Poprzez warsztaty i konsultacje społeczne mieszkańcy będą mogli decydować o tym, w jaki sposób przestrzeń uliczna jest wykorzystywana i zmieniana. Celem nie jest uczynienie wszystkiego dostępnym w ciągu jednej minuty, ale raczej spojrzenie na ulice jako na kluczowe przestrzenie łączące społeczności (chociażby poprzez infrastrukturę zachęcającą do integracji), a nie tylko miejsca służące do przemieszczania się i pozostawiania pojazdów. Jeśli testowy etap programu się powiedzie, Szwecja planuje wdrożyć swoją koncepcję na każdej ulicy w kraju do 2030 roku¹¹.

Portland

W przypadku Portland nacisk kładziony jest na opracowanie długoterminowych strategii ukierunkowanych na przystępne cenowo mieszkania, transport publiczny, nierówność dochodów, możliwość poruszania się po mieście, zaangażowanie społeczne i integrację. Miasto podejmuje wysiłki w celu zniwelowania nierówności społecznych poprzez budowę mieszkań komunalnych w zamożniejszych dzielnicach. Obecnie pracuje się nad takimi inicjatywami jak system zezwoleń na wspólne parkowanie¹² oraz rozwiązania cenowe zapewniające zrównoważoną mobilność. Miasto planuje priorytetowo traktować ulepszenia dla pieszych, budując chodniki i ścieżki, a także usuwając bariery, czyli strome zbocza i trudne do pokonania przejścia uliczne.  

Barcelona

Barcelona jest postrzegana przez wielu jako idealny wzór 15-minutowego miasta. W hiszpańskiej metropolii trwają już prace nad ulepszeniem chodników i ścieżek rowerowych, a digital twins, cyfrowe bliźniaki, czyli repliki systemów i środowisk, są wykorzystywane do symulacji wpływu zmian w planowaniu na miasto⁴. Barcelona ma strukturę kwartałów, które władze miasta zaczęły przekształcać w większe jednostki funkcjonalne. W ich obrębie wyklucza się ruch samochodowy, zazielenia się teren, buduje się taką strukturę mieszkaniową, która sprawia, że więcej ludzi może zamieszkać na danym obszarze. Reorganizuje się ruch i mobilność w celu nadania priorytetu pieszym i rowerzystom, tworząc w ten sposób dzielnice, które są łatwiej dostępne dla każdego.  

Pleszew

źródło: https://miasto15.pl/coraz-wiecej-miejsc-dla-rowerow/
Pleszew został okrzyknięty mianem „pierwszego 15-minutowego miasta w Polsce”. Jego mieszkańcy mogą dotrzeć do wszystkich istotnych punktów w mniej niż w kwadrans. Inwestuje się w ścieżki rowerowe w środku miasta, ale także na jego obrzeżach, aby w łatwy sposób można było dotrzeć na podmiejskie tereny zielone. Zarówno młodsi, jak i starsi pleszewianie mogą korzystać z obiektów sportowych: boiska, basenu, kręgielni czy skateparku. Poza obiektami sportowymi Pleszew za swoją dumę uznaje również dobrze wyposażone placówki oświatowe, wysoki poziom świadczonych usług medycznych, atrakcyjne ceny mieszkań, zróżnicowaną ofertę kulturową oraz miejską mobilność¹³. Wspomniana infrastruktura rowerowa, parkingi buforowe oraz tania i często kursująca komunikacja mobilna to podręcznikowe, kluczowe cechy 15-minutowego miasta. Pleszew stanowi przykład tego, że idee smart city i modele zrównoważonych miast nie są zagadnieniami dotyczącymi tylko zamożnych i wysokorozwiniętych metropolii. Zmiany można wprowadzać także w mniejszych miejscowościach.
Pozostałe miasta, w których wdraża się idee koncepcji miasta 15-minutowego, to między innymi: Ottawa, Buenos Aires, Vancouver, Bruksela i Oksford.

Wyzwania dla włodarzy miast

Choć powoli cichną głosy radykalistów i entuzjastów teorii spiskowych, upatrujących w koncepcji 15-minutowych miast aspektów dystopijnych oraz prób zniewolenia ludności, omawiany model miasta może nieść za sobą określone trudności i zagrożenia.   Chociażby w kwestii zdrowia psychicznego utworzenie 15-minutowych miast może przynieść skutki odwrotne od zamierzonych. Niczym w produkcji Truman Show w reżyserii Petera Weira, w której główny bohater codziennie postępuje zgodnie z ustaloną rutyną, mieszkańcy nowoczesnych miast-osiedli mogliby czuć się przytłoczeni. Pokonywanie na co dzień tych samych tras, postępowanie według określonego schematu mogłoby skutkować zaburzeniami nastroju w wyniku poczucia izolacji i klaustrofobii. Dostępność wszystkich usług w bliskiej odległości może doprowadzić do zaniku potrzeby uprawiania sportu oraz ograniczenia ruchu w wyniku braku konieczności udania się w dalej położone lokalizacje, a w konsekwencji – do poczucia alienacji.   
Choć docelowo 15-minutowe miasta mają być synonimem równości i powszechnego dostępu, mogą jednak oznaczać ryzyko tworzenia się mimowolnych podziałów klasowych, np. w wyniku powstawania sąsiedztw zamieszkiwanych przez klasę wyższą, wykluczających osoby uboższe. Wykluczenie może grozić także osobom niepełnosprawnym i starszym, dla których samochód nierzadko stanowi jedyną formę transportu, a zgodnie z ideą modelu transport miejski i współdzielony miałby w dużej mierze zastąpić prywatne auta osobowe. Skupienie się na 15-minutowym oknie może także narzucać wąski sposób myślenia, w którym priorytetem jest wydajność i szybkość, a niekoniecznie rzeczywiste ułatwienie dostępu na przykład osobom poruszającym się na wózkach. Ponadto, idee mające na celu ograniczenie ruchu samochodowego są często utożsamiane z naruszeniem wolności osobistej, ograniczeniem wyboru miejsca i czasu podróży oraz narzuceniem zależności od transportu publicznego¹⁴.   Choć koncepcja zakłada stworzenie spójnej infrastruktury, mianowicie budowanie domków jednorodzinnych na osiedlach domków jednorodzinnych, a bloków mieszkalnych na osiedlach blokowych, optymalne zagęszczenie może okazać się trudne do osiągnięcia. Niezaprzeczalnym wydaje się fakt, że pierwsze z wymienionych osiedli będzie rzadziej zaludnione niż drugie, na którym z kolei może dojść do przeludnienia. W tej kwestii szala przechyla się na korzyść sposobu, w jaki zaprojektowana jest większość teraźniejszych miast – budownictwo jest zróżnicowane, a zagęszczenie mniej lub bardziej, ale proporcjonalnie rozłożone.   Ostatnim, ale wcale nie najmniej istotnym problemem, jest konieczność zmiany infrastruktury i zagospodarowania istniejących miast. Chociaż omawiana koncepcja obiecuje liczne korzyści, wymaga również znacznych inwestycji i planowania strategicznego. Gminy muszą przeznaczyć środki na przeprojektowanie infrastruktury, stworzenie przestrzeni przyjaznych pieszym i ulepszenie transportu publicznego. Ponadto należy opracować mechanizmy finansowania w celu wspierania lokalnych przedsiębiorstw czy instytucji kulturalnych.

W obecnych czasach, w których nierzadko pozorny komfort codziennego życia wyznacza mobilność i zmotoryzowanie, łatwo zapomnieć o tym, że o dobrej kondycji fizycznej i psychicznej decyduje otoczenie, w jakim żyjemy. Wszechobecna zieleń, poczucie wspólnoty oraz bliska dostępność potrzebnych usług – właśnie to zapewniają Paryż, Melbourne, Cleveland i Sztokholm, czyli 15-minutowe miasta.

Przewagę dostępności nad mobilnością podkreśla Daniel Herriges, członek i współzałożyciel Strong Towns, amerykańskiej organizacji non-profit promującej sposoby, w jakie każde miasto i dzielnica dąży do rozwoju i dobrobytu. – Mobilność to odległość, jaką można pokonać w określonym czasie. Dostępność to ilość miejsc, do których można w tym czasie dotrzeć¹⁵ – mówi.

Sprostanie wyzwaniom finansowym i planistycznym w celu tworzenia 15-minutowych miast wymaga podejmowania stopniowych kroków, ale obietnica zdrowszych i zrównoważonych społeczności sprawia, że wysiłki stają się tego warte. Każda innowacja wymaga nakładów kosztu i pracy, ale żeby zmienić coś na lepsze – trzeba przede wszystkim zacząć działać.

 
¹ Noworól, A., Kopyciński, P., Hałat, P., Salamon, J., & Hołuj, A. (2022). The 15-minute city—the geographical proximity of services in Krakow. Sustainability, 14(12), 7103.
² Moreno, C., Allam, Z., Chabaud, D., Gall, C., & Pratlong, F. (2021). Introducing the “15-Minute City”: Sustainability, resilience and place identity in future post-pandemic cities. Smart cities, 4(1), 93-111.
³ Willsher, K. (2020). Paris mayor unveils '15-minute city' plan in re‑election campaign. The Guardian. https://www.theguardian.com/world/2020/feb/07/paris-mayor-unveils-15-minute‑city-plan-in-re‑election-campaign
⁴ University College of Estate Management. (2024). A guide to 15-minute cities: why are they so controversial? https://www.ucem.ac.uk/whats-happening/articles/15-minute‑city/ ⁵ Città metropolitana di Milano. (2021). Cambio - Il Biciplan della Città Metropolitana di Milano. https://www.cittametropolitana.mi.it/export/sites/default/cambiobiciplan/it/docs/BiciplanCambio_versioneschermo_201021_compressed.pdf
⁶ Comune di Milano. (2020). Mobilità. A dicembre 35 km di nuove ciclabili a Milano. https://www.comune.milano.it/-/mobilita.-a-dicembre‑35-km-di-nuove‑ciclabili-a-milano
⁷ Comune di Milano. (2023). Bike Sharing. https://www.comune.milano.it/servizi/bike‑sharing
⁸ Pozoukidou, G., & Chatziyiannaki, Z. (2021). 15-Minute City: Decomposing the new urban planning eutopia. Sustainability, 13(2), 928
⁹ Luscher, D. (2024). Cleveland’s 15-minute city journey. The 15-Minute City Project. https://www.15minutecity.com/blog/cleveland
¹⁰ Shanghai Urban Planning and Land Resource Administration Bureau. (2018). Shanghai Master Plan 2017-2035. https://www.shanghai.gov.cn/newshanghai/xxgkfj/2035004.pdf
¹¹ Bloomberg CityLab. (2021). Make way for the ‘One‑Minute City’. Bloomberg. https://www.bloomberg.com/news/features/2021-01-05/a-tiny-twist-on-street-design-the‑one‑minute‑city?sref=Y5NzbMHF
¹² City of Portland, Oregon. (2021). Apply for a shared-use parking permit (pilot). https://www.portland.gov/transportation/parking/apply-shared-use‑parking-permit-pilot
¹³ Urząd Miasta i Gminy w Pleszewie. (2021). Burmistrz Miasta i Gminy Pleszew: idea Miasta 15. https://miasto15.pl/idea-miasta-15/
¹⁴  Marquet, O., Mojica, L., Fernández-Núñez, M. B., & Maciejewska, M. (2024). Pathways to 15-Minute City adoption: Can our understanding of climate policies' acceptability explain the backlash towards x-minute city programs?. Cities, 148, 104878.
¹⁵ Herriges, D. (2018). The Difference Between Mobility and Accessibility. Strong Towns. https://www.strongtowns.org/journal/2018/10/17/the‑difference‑between-mobility-and-accessibility
15-minutowe miasta, zrównoważony rozwój, Paryż, Mediolan, Barcelona, Cleveland
Joanna Nowak
Junior Content Writer
Była studentka filologii angielskiej ze specjalizacją tłumaczeniową i NLP. Zapalona miłośniczka książek i dumna właścicielka psa o duszy wiecznego szczeniaka oraz dystyngowanej kotki, które często dotrzymują jej towarzystwa podczas sesji twórczych.

Zobacz więcej podobnych postów

01––03
sustainability smart city

Parkingi przy placówkach medycznych. Wyzwania i potrzeby

Poruszanie się po labiryncie parkingów często nastręcza wielu trudności. Od ograniczonych przestrzeni po nieodpowiednie oznakowanie – problemy miejskich parkingów są szczególnie uciążliwe, gdy poszukujemy wolnego przy placówkach opieki zdrowotnej. Chociaż cyfryzacja dostarcza obiecujących rozwiązań, nie pozwala ona w pełni rozwiązać wszystkich podstawowych problemów wynikających z niewłaściwego planowania przestrzennego. Niniejszy artykuł poświęcony jest kluczowym aspektom, które należy wziąć pod uwagę od najwcześniejszych etapów projektowania szpitalnych parkingów, aby mogły one sprostać potrzebom wszystkich użytkowników.
Czytaj dalej
sustainability smart city

Innowacja, integracja, rozwój: przegląd trendów branży smart city 2024

Technologia wciąż sprawia, że granice świata się zacierają, a jej wpływ na inteligentne miasta sięga dalej niż kiedykolwiek. Jakie najnowocześniejsze trendy będą kształtować krajobraz miejski w 2024 roku? Dołącz do nas w podróży do rozwijającego się wymiaru technologii inteligentnych miast, gdzie innowacje nie znają (prawie) żadnych granic.
Czytaj dalej
smart city digitization

Zalety cyfryzacji miast. Smart city w liczbach

Chociaż świat już od dłuższego czasu z powodzeniem funkcjonuje w powszechnej świadomości jako globalna wioska, to rozwój najnowszych technologii wciąż stawia społeczeństwo przed wyzwaniem adaptacji do dynamicznie zmieniającej się rzeczywistości. Koncepcja inteligentnych miast, napędzana cyfryzacją, jest obietnicą zrewolucjonizowania życia w miastach – od zmniejszenia emisji dwutlenku węgla po poprawę jakości życia. Sprawdź, czy liczby mówią same za siebie.
Czytaj dalej
Wyświetl wszystkie posty